Afera wizowa, która w Polsce ujrzała światło dzienne w 2023 roku, wstrząsnęła krajowym systemem migracyjnym i ujawniła liczne nieprawidłowości związane z wydawaniem wiz. Sejmowa Komisja śledcza powołana do wyjaśnienia tej sprawy, zakończyła prace nad raportem, w którym przedstawiono dokumentację licznych naruszeń oraz zapowiedziano zamiar złożenia zawiadomień do prokuratury w sprawie 11 osób, w tym byłego premiera Mateusza Morawieckiego oraz byłego ministra spraw zagranicznych Zbigniewa Raua. W raporcie wskazano na problemy systemowe, które miały istotny wpływ na bezpieczeństwo migracyjne Polski.
Branża pracy tymczasowej w Polsce stoi u progu istotnych zmian prawnych dotyczących zatrudniania cudzoziemców. Projekty ustaw UC46 i UD126, które czekają na uchwalenie, mogą całkowicie przeformułować zasady legalizacji pracy i pobytu obcokrajowców, co znacząco wpłynie na model działania agencji pracy tymczasowej. Jakie zmiany niesie nowa legislacja? Jakie szanse i wyzwania niesie ona dla agencji pracy? Przeanalizujmy kluczowe aspekty proponowanych reform oraz to, jak agencje mogą przygotować się na nadchodzące zmiany.
Zgodnie z obecnie dyskutowanym projektem ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (LINK) od 1 stycznia 2025 roku mogą wejść w życie nowe przepisy, które wprowadzą przy zatrudnianiu cudzoziemców obowiązek zawarcia umowy o pracę. To istotna zmiana w porównaniu do dotychczasowych regulacji, które pozwalały na większą swobodę w wyborze formy zatrudnienia.
Po długim weekendzie z okazji Święta Wojska Polskiego prawnomigracyjna cześć Internetu zelektryzowała się dwiema informacjami – 14 sierpnia ukazała się nowa wersja projektu ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców (UC46), obecnie nazwanej o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium RP, a także komunikatem Ambasady RP w Bogocie, który sugeruje, że po 15 sierpnia Kolumbijczycy przyjeżdżający do pracy w Polsce będą musieli mieć wizy.
W ostatnim czasie trafia do naszej kancelarii coraz więcej zapytań o to, jak zatrudnić obywateli Kolumbii, Argentyny, Meksyku, Brazylii i innych krajów Ameryki Łacińskiej. W tym artykule opiszę w skrócie, jak to działa.
Jasnym jest, że każdy praworządny pracodawca robi, co może, żeby zatrudnienie w jego przedsiębiorstwie odbywało się w pełnej zgodności z prawem, bez żadnych błędów czy wątpliwych sytuacji. Pracodawcy zatrudniający cudzoziemców muszą jednak być w stanie udowodnić, że cudzoziemcy zatrudniani przez nich przebywają legalnie i mają prawo wykonywać pracę, niezależnie od tego, jak prosta lub skomplikowana może być ich sytuacja prawna. Praktyka pokazuje, że im więcej osób zatrudnia dany pracodawca, tym większe są szanse, że nie wszystkie przypadki zatrudnienia cudzoziemców w jego firmie będą prowadzone tak, jak powinny być. Czasami też zdarzają się przypadki budzące wątpliwości, które podczas kontroli nie zawsze są oceniane prawidłowo przez organ kontrolny, co może doprowadzić do nieuzasadnionego karania pracodawcy lub cudzoziemca.
Cudzoziemcy mogą legalizować swój pobyt w Polsce z bardzo różnych powodów (w tym praca, pobyt z rodziną, kształcenie). Wśród najczęściej wydawanych decyzji należy odnotować zezwolenia na pobyt czasowy w związku z pracą. W roku 2022 wydano łącznie 303 567 zezwoleń pobytowych.
Z punktu widzenia podmiotu zatrudniającego cudzoziemca często kłopotliwe jest określenie, czy decyzja zezwalające na pobyt i pracę, którą legitymuje się cudzoziemiec, na pewno jest ważna.
30 listopada 2023 r. Rzecznik Generalny Trybunału Sprawiedliwości UE Athanasios Rantos przedstawił swoją opinię w sprawie C 540/22 SN i in. przeciwko Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. Sprawa dotyczyła kwestii związanej z delegowaniem pracowników o obywatelstwie ukraińskim przez słowacką spółkę ROBI s.r.o. do niderlandzkiego zleceniodawcy, spółki Ivens NV, celem wykonywania prac metalurgicznych w porcie w Rotterdamie. Spodziewany w przyszłości wyrok TSUE może pełnić rolę istotnego drogowskazu w co do tego, jak państwa członkowskie powinny podchodzić do kwestii legalności pobytu w sytuacji delegowania pracowników niebędących obywatelami UE, na okresy przekraczające 90 dni w ciągu kolejnych 180 dni. O ile sprawa dotyczy Holandii, a nie niesławnych w tej kwestii Niemiec, warto się przyjrzeć powoływanym argumentom.
W okołokampanijnym wzmożeniu przez polskie i światowe media przetaczają się niemal równolegle dwie afery – ciągle powracająca awantura związana z importem ukraińskiego zboża do Polski oraz afera wizowa. Na pierwszy rzut oka nie mają one ze sobą wiele wspólnego. Pierwsza afera związana jest z wcześniejszą (i jednocześnie spodziewaną w przyszłości) destabilizacją cen na polskim rynku zboża w wyniku niekontrolowanego importu zboża z walczącej Ukrainy, a druga jest typową aferą korupcyjną, gdzie za łapówki chętni cudzoziemcy uzyskiwali polskie wizy. Te dwie awantury mają jednak wspólny mianownik – utrata kontroli nad sytuacją przez państwo, dzięki czemu różne podejrzane osoby i podmioty osiągnęły potencjalnie znaczne korzyści z naruszeniem prawa, a autorytet państwa polskiego w kraju i na świecie otrzymał kolejny cios.
Przy załatwianiu spraw cudzoziemskich czas prowadzenia postępowań odgrywa kluczową rolę. Jeśli pracodawca poszukuje pracownika oznacza to, że potrzebuje go teraz – nie za, na przykład, pół(tora) roku. Niestety – postępowania dotyczące spraw cudzoziemskich, w tym postępowania dotyczące pobytu i pracy, trwają bardzo długo. Czy jest nadzieja na poprawę tej sytuacji?
